πρόκορμος

ὁ, Α

ο προϊστάμενος τών κόσμων, τών ανώτατων δέκα ενιαύσιων αρχόντων τών δωρικών πολιτευμάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + κόρμος (< κόσμος, με ρωτακισμό)].